Druk bezig.

Na de rode Kerstlap ben ik begonnen met een idee voor een nieuwe vriendschapslap: een wit op wit werkstuk. Ik heb draden uitgetrokken en open zomen gemaakt. Toen ben ik begonnen met een ajour-werkje, dus de omtrek afgezet met platsteken, draden uitgetrokken en omwikkeld en een versierseltje aangebracht.

Hierna heb ik een alfabet geborduurd in “vetergatsteekjes”.  Om de rechterbovenhoek op te vullen is er een zwaantje in kruissteken geborduurd, maar het is jammer genoeg nauwelijks of niet te zien.

Het sterretje in platsteken is juist heel duidelijk aanwezig. Het zal door de draadkeuze komen: het zwaantje is met één draadje wit DMC geborduurd en het sterretje is dikkere helderwitte zijde gemaakt.

Tja en dan de onderrand. Ik heb het boekje “de Handwerken op het eiland Marken” gelezen om de technieken te gebruiken. Ik heb netjes draden uitgetrokken en om de vier draden met een rijgsteek twee draden omgenaaid. Zo kreeg ik de voedingsbodem voor stopwerk. Eerst een leuk figuurtje gemaakt, daarna een grote liggende S. en toen een zwaantje. Aan de overkant heb ik het gespiegeld. Nu ben ik bezig om het stopwerkzwaantje te spiegelen .

De lap is best groot en ik ben bang dat het een te moeilijke opdracht voor de anderen is, om iets op deze lap te gaan maken in het kader van de vriendschapslappen. Misschien moet ik toch een andere bedenken en deze lap zelf afmaken.

Ik ben helemaal happy met het kleiwerk. Iedere donderdag avond ga ik twee uur “kleien”, bij Mollie Brotherton, een hele goede pottenbakster, waar wij al jaren fan van zijn.

Een vaas, die glimmend is gepolijst met het lepeltje.

Een heuvel met een boom erop.

Hier drogen de twee zijkanten van de ark van Noach.

Op deze foto droogt de in elkaar gezette boot (geplakt met de slib-methode: maak de te plakken gedeeltes ruw, nat maken met een tandenborstel, zodat er kleislib ontstaat, tegen elkaar drukken en stevig aandrukken, dan het uitpuilend kleislib netjes wegwerken). Volgende keer verder.

Allerlei bezigheden binnen en buitenshuis.

Al schrijf ik dan niet frequent een blogjes, ik ben toch lekker bezig met patchwork, borduren en kleiwerk. Na de rode kerstlap ben ik begonnen om een theedoek van Ikea te borduren. Ik had nog twee theedoeken over, de andere twee zijn voor vrienden geborduurd en inmiddels zijn ze aan hen geschonken.

Een theedoek met allemaal hokjes vroeg volgens mij om gevuld te worden met verschillende patronen uit twee boeken van DMC “Il était une fors DMC, deel 1 en 3” . Toen ik er enkele geborduurd had, liet Loes me de bladzijde zien uit het boekje “Celtic Charted Designs” van Co Spinhoven. Altijd heb ik al die patronen willen borduren, maar wist niet hoe en waarop. Toen werd het duidelijk, hier kunnen ze op! Het leuke van die Celtic patronen is dat de niet geborduurde delen, de tussenvormen,  vaak dezelfde soort figuurtjes hebben.

Ieder vakje is anders en niet alleen van kleur. Om een regelmaat in het geheel te krijgen heb ik steeds een vakje leeg gelaten, maar omdat tien vakjes naast elkaar staan, bleven de twee middelste vakjes over, als ik wilde eindigen met een geborduurd vakje. Daarom staan er twee gevulde vakjes naast elkaar in het midden. Voor de afwisseling zijn de buitenste vakjes in blauw gemaakt, dan volgen rode en daarna blauw met rode.

Middenin zijn vier vakjes die gevuld moeten worden, maar waar mee? Wat is nou een goed passend patroontje voor die vier vakjes? Ik kan er nog even over nadenken, want eerst worden alle andere vakjes geborduurd.

Ondertussen is de top van mijn (ook weer rood) quilt klaar. Er is een randje om heen  gekomen. Voor de foto heb ik hem aan de waslijn gehangen, dan zie je het toch beter dan liggend over een stoel of zo.

De French Fancy Flowers hebben een vriendschap quilt gemaakt voor Elaine, die terug gaat naar Engeland. Mijn deel is de tweede op de tweede rij.

Voor de achterkant heb ik de namen geborduurd.

En dan het kleiwerk.

De opdracht was een tuin object te maken. Eerst maakten we kleine voorproefjes in witte klei. Ze zijn gebakken en daarna geglazuurd. Hier liggen ze op onze buitentafel.

Het tuinobject is gemaakt, gebakken, geglazuurd en opnieuw gebakken.

De buiten kant is met bruin en groen geglazuurd. In de holle binnenkant, met wijde open bolletjes en bolletjes met nauwelijks een opening, is blauw glazuur opgebracht. Toen met een nat sponsje schoon geveegd, zodat het glazuur alleen in de holtes blijft zitten. Daarna met groen geglazuurd.

Ik ben er best trots op!

 

 

Kerstlap en meer.

De hele maand januari heb ik niets laten zien op mijn blog, maar ik heb toch veel gedaan, zo heb ik een theedoek geborduurd in twee kleuren rood DMC 321 en 814. Het was mijn cadeautje voor één van de leden van onze patchwork groep. Hier op de tafel liggen alle vervaardigde cadeautjes. De AH-theedoek is geborduurd met twee rode vogels en drie eikenbladeren in de punt, want je kunt hem aan de tegenoverliggende punt ophangen en dan valt het borduursel mooi op.

Zoals de titel al aangeeft heb ik ook aan de Kerstlap gewerkt. Een maandje te laat is hij afgekomen, maar ruimschoots voor de volgende kerst. Midden onder is een kerstletterboom geborduurd, waar geen patroon van bestaat, dus het is een eigen ontwerp. De balletjes zijn allemaal negen kruisjes breed en negen hoog evenals de blokjes. Ze zijn allemaal verschillend en ook niet uit een boekje, al hoewel ik denk dat ze reeds lang zijn ontworpen en ik het wiel nog eens heb uitgevonden.

De letters van Loes en mij flankeren de boom en worden beiden gekroond met een vredesduif. Alleen nog (heel voorzichtig) wassen en dan een ophangsysteem bedenken om het met Kerst op te kunnen  hangen.

Door de kou (mijn atelierruimte is onverwarmd) heb ik een poosje mijn naaimachine beneden in de keuken neer gezet en daar heb ik een groot stuk van mijn patchworkproject gemaakt. Lekker rood! Aan onze oude kast hangen vijf blokken rijen, om te kijken hoe het eruit ziet als ik ze aan elkaar ga naaien.

Er konden nog een paar rijen bij. Zo kon ik ook bepalen welke stoffen ik ging  gebruiken.

Zo is de top tot nu toe geworden. Er past nog een rand omheen, waar ik op dit ogenblik nog niet uit ben hoe ik dat ga doen. Een rand van kleine blokken, zoals de midden delen van de blokken? Of gebruik ik alleen maar de twee rode stoffen in een kleine blokkenrand? Of een combinatie van de rode stoffen aan de vier hoeken en de bedrukte stoffen als rand? Ik weet  het nog niet…

Bij het potten maken heb ik een redelijk groot tuin object gemaakt. Het is een ruime holle schaal op een voet. In de schaal zijn allemaal bolletjes , die open zijn gemaakt. Aan de rand zitten bloemblaadjes. Het geeft de indruk van een artisjok en een zonnebloem.

Nu staat het object te drogen om te worden gebakken en dat kan nog wel even duren.

Dit zijn de voorstudies voor een tuinobject, die het alle drie niet zijn geworden. Mollie, onze pottenbakster, heeft ze gebakken en ze zijn klaar om -eventueel- te glazuren.

Laatste update van 2016.

Een hele lange tijd heb ik niets van me laten horen en dus ook niets laten zien. De reden is simpel: ik maakte een heleboel borduursels, die cadeau gedaan worden en enkele van de mensen die het cadeautje zouden krijgen, kijken op mijn blog en zouden dan niet meer verrast worden met het presentje.

Het eerste cadeautje was een speldenkussentje voor een Kerstruil. Iedere deelnemer maakte een kussentje voor degene die je was toe geloot. Deze maakte ik:

Zijde op linnen, lekker pietepeuterig. Het is geen bestaand patroon, behalve de twee letters. De rendieren moest ik opnieuw doen, want het weefsel is niet vierkant en in de breedte werden het vreemde lange dieren, in ieder geval géén rendieren.

Het tweede cadeautje zijn de twee theedoeken van Ikea geborduurd in rood en grijsblauw DMC met twee letters: de F van Fernand en de M van Marie.

Het is altijd een gokje of het bevalt, maar gelukkig iedereen was er dol blij mee.

De Kerstlap vordert gestaag, maar het is niet af gekomen voor deze Kerst. Volgend jaar is hij echt klaar om ook te worden op gehangen.

De rechter beneden hoek is  gevuld met eigen bedachte hoek geïnspireerd op de palmenpatronen uit Palestina. De linker hoekfiguur heb ik uit een DMC boek gehaald en in twee kleuren geborduurd. De dennenappels links zijn ook zelf ontworpen en de ster eronder ook. Aan de rechter kant zijn sterren opgehangen met enkele druivenbladeren en een bol die me aan amaryllis bloemen doet denken.

In de afgelopen periode heb ik bij de potters-class van Mollie Brotherton van porselein een eiken- en klimopblad en een vogeltje gemaakt. Versierd met ingekraste lijnen, die later met diep blauw zijn geglazuurd, zodat alleen de ingekraste lijnen blauw werden.

De allereerste potjes van klei, die we daar moesten maken zijn ook geglazuurd.

Het linker potje was oorspronkelijk een perfecte bal, waar ik de kelkblaadjes rond een gemaakte opening heb geplakt. Ik wist van vroeger dat een gesloten bol uit elkaar zou klappen bij het bakken, vandaar de verplichte opening.

Glazuren is heel erg spannend, want als je het glazuur opbrengt, dan is het een bleke massa en je moet er maar op vertrouwen dat het goed zal uitpakken. Hier is dat mooi gelukt. Bij de andere potjes is het rood meer roze geworden…

Het laatste object wat ik heb gemaakt is een dier-pot, wat bij mij een gargoyle-achtig monstertje is geworden.

Tenslotte zijn er voor een groep-quilt allerlei blokken gemaakt. Mijn bijdrage is een windmolenblok met de drie gegeven stoffen en een blauw lapje uit eigen voorraad.

 

De laatste maand is dan wel in stilte voorbij gevlogen, maar ik heb niet stil gezeten!

Ik wens je een heel mooi, creatief en gezond Nieuw Jaar toe! Maak er iets schitterende van!

 

 

 

Vriendenhapslappen uitwisseling.

Na bijna anderhalf jaar kwamen we weer bij elkaar om de vriendschapslappen terug te geven aan de oorspronkelijke eigenaar. Iedereen had haar/zijn bijdrage geleverd en de volle lappen waren mooi ingepakt of opgerold, klaar om door de eigenaar te worden ontdekt.

Het was heerlijk weer, dus we zaten lekker buiten! Zo’n groots gebeuren  gaat van zelf sprekend gepaard met koffie, thee en taart.

Marilys kreeg als eerste haar lap terug. Tien kleine merklap-achtige groene vierkanten.

De harten-lap van Claudine viel reuze in de smaak.

Gérard had gevraagd om iets van of over jezelf op de lap te borduren, wat iedereen best heel moeilijk en daardoor heel spannend vond om te doen.

Mariette wilde geborduurde kerstkaarten, die ze aan een kerstmannen ondergrond wilde hangen, omdat “men” tegenwoordig meer en meer email kaarten verstuurd. Zo had ze altijd een serie kerstkaarten om op te hangen.

Patsy had een lap met wit en bruin garen, we moesten onze naam eronder borduren en het vierkant aan de linkerkant van een randje voorzien. Het tellen op deze lap was een verschrikking, maar het resultaat is prachtig.

Nora had iedereen een lekker moeilijke opdracht gegeven: driehoeken vullen met randen. De driehoeken met een rechte hoek links of rechts is niet zo moeilijk om te vullen, daar zijn patronen voor. Als de rechte hoek midden boven is er bijna geen patroon van te vinden, dus dan moest je zelf iets in elkaar prutsen. Ze was heel opgetogen over wat ze terug kreeg.

Ik had om bloemenranden gevraagd, niet moeilijk, dacht ik en ook alle mogelijke kleuren had ik erbij geleverd. Zelf had ik de bovenste rand geborduurd. Ik vind het schitterend geworden.

Trudie’s lap had ik al laten zien hier, maar hij hoort er natuurlijk wel bij!

Loes vroeg om een alfabet en een randje. Daar werd zeer enthousiast aan geborduurd, met als gevolg dat er niet veel plaats over bleef, dus heeft Mariette – heel slim – links en rechts vertikaal  geborduurd en zo ruimte over gelaten voor de nog volgende.

Iedereen was zeer tevreden over de lappen en we besloten spontaan om nog een ronde te houden met nog een nieuwe Franse jonge dame, die mee wil doen! Deze lappen hingen we aan de waslijn zodat ieder ze rustig kon bekijken.

 

Het Speldenkussentussendoortje.

In de vorige blog heb ik één kant van het speldenkussentje laten zien. Lekker priegelwerk, klein dus.

Op de andere kant heb ik de kleuren gewisseld.

Op de foto staat het wel erg groot, maar ik kan niet vinden hoe ik de foto kleiner kan maken, zodat de twee kanten van het speldenkussentje naast elkaar te zien zijn. Dus doen we het maar onder elkaar en groot. Een hokje van het ruitjespapier is een halve centimeter bij een halve centimeter.

Het koortje is gehaakt met DMC. 321, wat ook gebruikt is in het borduursel.

Ik ben weer verder gegaan met de kerstlap. Nu een Palestijnse cypressenrand, die ik in 3 verschillende rode kleuren maak en geelgoud. Allemaal dun zijden draad van Mulberry Silks. Omdat ik het anders doe, dan het patroon, heb ik alles op ruitjes papier getekend.

De patroontjes komen uit het prachtige boekje: Arabesken van Ziva Amir, een boekje uitgegeven door Cantecleer in 1978.

Ik heb er veel uitgemaakt in de loop der tijden. Een leuk detail is dat mijn allereerste borduurwerk een kussen was met patronen uit dat boekje Arabesken.

En in 1982 maakte ik een halsstuk en manchetten voor een blouse.

In het Antoni van Leeuwenhoekhuis borduurde ik de manchetten, waar een verbaasde mede-patiënte spontaan uitriep: “Oh, een mannelijke borduurster!” Ik blijf dat leuk vinden.

 

 

Update en nieuwtjes!

De rode kerstlap heeft een crisis ondergaan.

Nadat ik de randjes rij links en rechts had verlengd, dacht ik een originele Keltische bal te borduren onder het middenstuk.

Ik heb het helemaal gedaan en toen bleek hij niet in het midden te zitten en het paste simpelweg niet bij de rest. Dan zit er niets anders op dan alles van de Keltische slangenbal uit te halen… Twee middagen alleen maar draadjes doorknippen en eruit trekken. Zoiets noem ik niet achteruitborduren, maar een vreselijk vervelend werkje!

 

Nu heb ik het even opzij gelegd en ben een klein speldenkussentje aan het maken.

Ik ga er een stelletje maken om eventueel te verkopen op de kerstmarkt in Montesquiou.

Ook ben ik begonnen met een oude liefde op te halen: kleiwerk! Mollie Brotherton heeft een introductieklasje gegeven waar ik een schaaltje en twee tegeltjes heb gemaakt.

Hier is het schaaltjeal een keer gebakken en is het glazuur aan het drogen.

Het schaaltje staat op drie pootjes, want dan wankelt het niet. Het bovenste tegeltjes is met zwarte engobe in gesmeerd over een uitgeknipte vorm van krantenpapier, wat op de leerdroge bevochtigde klei is “geplakt”. Het onderste tegeltje is eerst ingesmeerd met zwarte engobe en daarna zijn de vormen uitgesneden. Ik heb het in de zeventiger jaren op de opleiding L.O.handenarbeid gedaan en vind het nog steeds heerlijk werk en ben door gegaan met de pottery-class. Wat ik daar heb gemaakt is nog niet gebakken of geglazuurd, maar wel al leuk om te laten zien:

De beker is met de steranijs indrukken versierd. Als laatste onderdeel is het oor eraan gemaakt.

De naad is versierd met steranijs “knopen”. Als het is gebakken en geglazuurd laat ik het resultaat natuurlijk op mijn blog zien.