Niet stil gezeten.

Terwijl de artsen me vertelden, dat mijn nek, met fysiotherapie en osteopathie me een betere houding gaan geven, moest ik ook accepteren, dat ik met een andere houding moet lezen, schrijven, koken en ook handwerken. Ik zit nu aan de eettafel met mijn ellebogen op het tafelblad, de lamp wat hoger gericht, het voorbeeld in een standaard en zo borduur ik. Het is even wennen, maar het lukt en mijn hoofd knakt niet meer naar voren als een vogelkopje…

Allereerst laat ik de laatste theedoek zien. Een cadeautje voor vrienden, die een nieuwe keuken hebben geïnstalleerd met mooie blauw witte tegels in motieven. Enkele motieven heb ik op een theedoek geborduurd.

Enkele stukken tegel heb ik als voorbeeld genomen. Het ziet er mooi bijpassend uit.

Tussendoor kreeg ik van een vriendin een pakketje met Soie d’Alger, waar zij niet mee wilde werken. Ik heb daar een biscornue mee gemaakt in turkoois en bruin, kleuren die ik niet onmiddellijk zou kiezen, maar het is toch heel mooi geworden.

Bij de pottery-class kregen we de opdracht om een soort totempaal te maken, die uit ongeveer acht elementen kon bestaan en zo’n één meter vijftig hoog moest worden.

Op de foto zijn mijn zeven al geglazuurde elementen klaar om gestapeld te worden op een stang.

Zo staat mijn totempaal in de tuin.

Tussendoor heb ik nog “even” een veer gemaakt van wit porselein.

Dun en fragiel. Bij het glazuren en de tweede bakprocedure kwam het er zo uit:

Emmy, een vriendin,  heeft me gevraagd of ik een lampenkap kon maken van aardewerk, want de glazen schaal, die als lampenkap diende, was gebroken. Ik heb het geprobeerd en heb het van wit porselein gemaakt met een versiering. Als ze het niet mooi zou vinden, dan gebruik ik hem zelf als fruitschaal. Er zit wel een rond gat in, zodat hij op de lamp gezet kan worden en een peer door het gat in de fitting kan worden gedraaid. Als je een appel op het gat legt, zie je niet dat het ook als lamp kan dienen. Nu staat hij op haar tafel als fruitschaal. Wie weet komt hij ooit nog eens aan de muur als lamp.

Natuurlijk ligt het borduren en het tekenen niet stil, maar daar heb ik nog geen foto’s van gemaakt. Dat komt de volgende keer wel weer.

Advertenties

Het laatste borduursel

Het borduren met de verlopende keuren is en blijft heel spannend om te doen. Je kunt van te voren niet precies inschatten hoe het patroontje er geborduurd uit gaat zien. Al maak je elk kruissteekje apart af, toch is niet te zien hoe het precies gaat worden.

Deze keer ben ik geïnspireerd door mijn nichtje, die een schitterende linosnede heeft gemaakt van lotusbloemen met wortels. Ik heb dat geprobeerd te vertalen naar kruissteken.

De lotusbloemen zijn in verlopend rood ( DMC 4517) en de wortels in verlopend blauw (DMC 4507). In detail is het verloop van de kleuren mooi te zien.

De theedoeken van IKEA (Elly) zijn ideaal om te borduren! Denk er wel aan dat het weefsel niet vierkant is geweven. In de hoogte zijn evenveel kruissteken langer dan in de breedte. Dus als je een cirkel maakt, dan wordt het een ovaal, of je moet het zelf aanpassen.

 

Het laatste borduurwerk.

Via Internet heb ik DMC-garen gekocht, dat in kleur verloopt. Het leek me heel spannend om daar mee te borduren.

Een theedoek is een prima lap om mee te beginnen. Ik koos een patroontje van de Chineze Miau-cultuur.

Het is een heel leuk effect, die verlopende kleuren.

Een tweede theedoek gebruikte ik voor een Japans patroontje.

Toen ben ik begonnen aan een tafelloper. Ikea-gordijnstof, waar ik over één draadje borduur… Heel pietepeuterig en tijdrovend, maar het wordt wel heel mooi!

Ik heb geen idee hoe lang ik er over ga doen, want dit stuk duurde al 2 maanden! Eerst borduurde ik de eikelenrand met 29 eikels. Om te laten zien hoe klein het is, heb ik een detail-foto gemaakt met een meetlatje erbij.

Zo’n dertien kruisjes op een centimeter! Ik heb heel goed licht nodig en een +3 leesbril! Maar ik kan het zien, dus kan ik zo klein borduren!

Kleiwerk.

Op de donderdagavond zijn mijn klei-uren. Sinds 1973 heb ik nauwelijks nog klei aangeraakt, terwijl ik het heerlijk materiaal vind om mee te werken. Sinds vorig jaar heb ik de draad weer opgepakt en ben  twee uren in de week aan het potten en schalen maken. Ik heb al enkele werkstukken, die  ik heb gemaakt, laten zien.

Hier zijn de laatste twee te zien:

Enkele ontwerpen om een “zee-object” te maken.

Schelpen, zeeanemonen  en koraal. Het koraal werd mijn keus.

Eerst een basis gevormd om een kom heen.

Versierd met allerlei koraalbolletjes.

Gedroogd, biscuit gebakken en toen geglazuurd.

Nu staat het koraal-object thuis te pronken op de schoorsteen.

Het wordingsproces van de “Greenman” is ook gefotografeerd. In romaanse- en gotische kerken kun je op enigszins verborgen plekken koppen van mannen met bladerbeharing vinden. Het is het symbool voor de Natuur, maar die mocht natuurlijk niet geëerd worden in de kerk, maar het werd stiekem toch gedaan door op niet opvallende plekken de kop van een bebladerde man te plaatsen. De klei-groep kreeg de opdracht om een goede man te creëren.

Op een bed van krantenbollen heb ik de kop gemaakt met een bladeren baard en haren.

Biscuit gebakken ziet de kop er mooi wit uit.

De “Greenman” is geglazuurd met bruin, groen, geel en roodachtige glazuren. Erover heen is een transparant glazuur aangebracht. Het is altijd een grote verrassing hoe het uit de oven komt na de tweede maal bakken.

Ik vind hem prachtig geworden!

 

Meer theedoeken en een “tussendoortje”

Er is vraag naar geborduurde theedoeken, maar ik heb er ook eentje voor ons zelf gemaakt, een antieke Franse linnen theedoek met een oud Nederlands hoekmotief.

Dan nog eentje voor wie hem zou willen kopen: eikenbladeren met eikels uit het boek “Il était une fois DMC deel II” . Van zo’n motief kan ik geen genoeg krijgen! Ik ben weer bezig een eikenblad met eikel rand te maken voor een tafel loper, maar het duurt nog wel even voor dat klaar is.

Volgende week hebben we de jaarlijkse lunch met grabbelton van onze quiltgroep. Iedereen maakt een cadeautje, pakt dat in en ter plekke wordt een een nummertje op geplakt. De duplicaatnummertjes gaan in een hoge hoed en men trekt een nummertje, het desbetreffende pakje is voor jou. Alleen als je je eigen pakje treft, dan gaat het nummertje terug en pak je een ander nummertje of je ruilt. Ik heb een theedoek geborduurd met de “logo” en de naam van onze quiltgroep.

Ik weet dat niemand van de clubleden op mijn blog kijkt, want ze kunnen geen Nederlands, anders mocht ik deze foto niet plaatsen!

En dan het tussendoortje. Ik wachtte op het garen om de tafelloper te gaan borduren en dacht “even” een patroontje uit het boek “Charted Peasant Designs from Saxon Transylvania” te gaan doen. Het liep een tikkeltje uit en werd een mooi geheel in allerlei tinten rood. DMC 321, 814, 815, 816 en 600.

 

Nog een paar theedoeken.

Op de “Salon du Patchwork et de la Broderie” in de markthal van Mirande, wil ik de geborduurde theedoeken te verkopen. Er zijn inmiddels al 4 theedoeken verkocht en ik heb er een stelletje bij gemaakt. Je weet nooit of er belangstelling voor is. In ieder geval heb ik mooie cadeautjes!

Een klassieke rand onder aan een oud linnen theedoek.

Op Ikea theedoeken kun je prachtig borduren!

Dit is een eigen bewerking van een patroon uit 1890 van Thérèse de Dillemont voor DMC ontworpen.

Druivenbladeren doen het goed op theedoeken!

Een eigen ontwerp.

De Art Nouveau tulpen vind ik heel goed geslaagd.

Een Bourgondische slak uit het boek “Petits Animaux du Jardin” van Marie-Thérèse Saint-Aubin. Vreselijk lastig om te maken die halve kruissteken: 6 verschillende kleuren waardoor je heel goed op moet letten waar je de steek zet. Voor je het weet zit je een hokje ernaast en dan klopt het patroon niet meer. Of ik het resultaat ook mooi vind, is een andere zaak. In het boek ziet het er schitterend uit. Misschien als het over één draad wordt geborduurd op een linnen lap van 12 draden op een centimeter… Ik zal het eens rustig overwegen of ik het nog een keer op die manier wil doen.

Nog een paar theedoeken.

Het is grappig, dat toen ik vertelde dat ik de theedoeken wel wilde verkopen op de “Salon du Patchwork et de la Broderie”, vroegen enkele vrienden onmiddellijk: “Voor hoeveel?” Dat is altijd een moeilijk punt, de een zegt voor € 5,= en de ander zegt  voor € 25. Ik heb toen maar een midden prijs genomen: € 15 . Meteen heb ik er 4 verkocht, nog voor ik op de Salon stond!

De vierde was net klaar en daar had ik nog geen foto van gemaakt en nu is de doek in Engeland.

De eerste drie zijn geborduurd met DMC op theedoeken van Ikea. De vierde is een antieke Franse theedoek en geborduurd met DMC. Dat was erg lastig, omdat het weefsel onregelmatig is en de dikte van de draden ook nog verschillend. Maar de vlinders zijn mooi geworden. Ik wilde er nog meer op maken, maar het werd al mooi genoeg gevonden en gekocht!

Dit is de laatst gemaakt theedoek:

Ik ben bezig met nog eentje te borduren en dat zal wel lukken voor zaterdag de 18e november, het is nu de 13e.