Update en nieuwtjes!

De rode kerstlap heeft een crisis ondergaan.

Nadat ik de randjes rij links en rechts had verlengd, dacht ik een originele Keltische bal te borduren onder het middenstuk.

Ik heb het helemaal gedaan en toen bleek hij niet in het midden te zitten en het paste simpelweg niet bij de rest. Dan zit er niets anders op dan alles van de Keltische slangenbal uit te halen… Twee middagen alleen maar draadjes doorknippen en eruit trekken. Zoiets noem ik niet achteruitborduren, maar een vreselijk vervelend werkje!

 

Nu heb ik het even opzij gelegd en ben een klein speldenkussentje aan het maken.

Ik ga er een stelletje maken om eventueel te verkopen op de kerstmarkt in Montesquiou.

Ook ben ik begonnen met een oude liefde op te halen: kleiwerk! Mollie Brotherton heeft een introductieklasje gegeven waar ik een schaaltje en twee tegeltjes heb gemaakt.

Hier is het schaaltjeal een keer gebakken en is het glazuur aan het drogen.

Het schaaltje staat op drie pootjes, want dan wankelt het niet. Het bovenste tegeltjes is met zwarte engobe in gesmeerd over een uitgeknipte vorm van krantenpapier, wat op de leerdroge bevochtigde klei is “geplakt”. Het onderste tegeltje is eerst ingesmeerd met zwarte engobe en daarna zijn de vormen uitgesneden. Ik heb het in de zeventiger jaren op de opleiding L.O.handenarbeid gedaan en vind het nog steeds heerlijk werk en ben door gegaan met de pottery-class. Wat ik daar heb gemaakt is nog niet gebakken of geglazuurd, maar wel al leuk om te laten zien:

De beker is met de steranijs indrukken versierd. Als laatste onderdeel is het oor eraan gemaakt.

De naad is versierd met steranijs “knopen”. Als het is gebakken en geglazuurd laat ik het resultaat natuurlijk op mijn blog zien.

Met zweetdruppels borduren en tekenen.

Ondanks de warmte, die varieert tussen de 21° in de morgen tot 47° in de volle zon rond een uur of één, zijn er toch steken aan de vriendschapslap gezet. Dit is de laatste uit de serie van de tien deelnemers.

Het is een bonte lap geworden. Het was een groot gepuzzel om het een beetje evenwichtig te maken. In het begin stond er alleen de pauw op. De bloemen en vlinders er omheen volgden. De letters erboven kwamen daarna, want “men” dacht dat het een merklap in allerlei tinten rood moest worden, omdat in het boekje een foto van een merklap stond waar erg veel rode kleuren in waren verwerkt en er stond bi j dat het “zoiets” mocht worden. In het bij geleverde doosje zaten echter wel veel bonte kleuren. Gelukkig maakte een deelneemster de blauwe letters, zodat het blauw van de pauw terug komt. Maar hoe je het ook bekijkt het onderste deel is wel helemaal zonder blauw.

Dat heb ik een klein blauw vlindertje bij geborduurd als blauw accentje. De blauwe bloemenrand rechts heb ik geborduurd om ook de donkerder blauwe kleur terug te laten komen. De rode bloemenrand maakt de verbinding met de roodachtige onder partij. Als extraatje maakte ik nog een tortelduifje. Het is nu meer in evenwicht.

Maar ik heb niet alleen geborduurd. Er is weer een mandala-tekening af. Volkomen uit het onderbewuste begonnen met de paarsige stekelbladen met druppels erop. Iemand zei op de markt, waar ik zat te tekenen, dat het haar deed denken aan iets van een draak. Dat begreep ik en toen maakte ik de drakenkop erachter. Een klein grapje is de suggestie van vuur en rook.

 

 

Ochtend-konijn

In de zomer sta ik met mijn tekeningen op de zondagse zomer markt van Montesquiou. Ik laat er mijn tekeningen zien van Montesquiou en plaatsen in onze omgeving. De kaarten die ik ervan heb gemaakt verkopen goed, de originele tekeningen worden helaas hoogst zelden verkocht.

De Rode Haan staat met een grote blauwe veer (Vive les Bleus) in het landschap van de Gers. Deze mandala heb ik getekend op de markt als er even geen mensen kwamen kijken. Dit jaar ben ik begonnen met een andere mandala en die is al af en ingelijst.

Deen konijn zit achter de agapantus terwijl de zon opkomt. Als ik tijdens zonsopgang opsta en buiten kom, huppelt er heel vaak een konijntje weg.

Het is deze dagen zo heet (voor het huis loopt de temperatuur wel tot 47 graden Celsius op), dat we alleen in de schaduw van de hangar zitten en in het zwembad plonsen. Het zwemwater is zo’n 27 graden , maar het voelt toch heerlijk koud aan als je er in stapt. Zo nu en dan zet ik steekjes aan de Kerstlap of aan de laatste vriendschapslap. Ik heb de tijd want pas eind oktober moet het klaar zijn.

Buiten…

Het is de laatste weken lekker warm geworden. Hoge temperaturen, wat betekent dat we meestal buiten zijn. Onze tuin is redelijk groot en daar staat ook ons zwembad van 5 meter in doorsnee en 1 meter 20 hoog, verstopt  zodat het niet zichtbaar is. Heerlijk om even in af te koelen.

Op de foto zie je nog net het dak van ons huis en ons slaapkamerraampje.

Achter de artisjokken ligt het zwembad en hier zie je het grasveld er voor. Links staat de hangaar, ons zomerhuis. Het oostelijke keukenraam is te zien met het slaapkamerraampje erboven. Op de volgende foto heb je vanuit de voordeur zicht op de hangaar.

Daar bivakkeren we ’s zomers meestal. We eten daar. Er staan luie stoelen om in te liggen. De tafel  is gemaakt door een vriend uit Nederland van planken van de in 2009 omgewaaide cederboom. Daar borduur en achter de witte bank schilder ik.

Zoals de huidarts me heeft aangeraden (bevolen) zit ik niet in de zon, maar blijf in de schaduw om mijn huid te beschermen. In de hangaar is dat geen probleem!

De laatste tijd ben ik weer volop bezig geweest met het verder borduren aan de rode Kerstlap. Het wordt echt heel mooi, vind ik zelf.

Links en rechts van het Kerstliedje zijn rijen horizontale randjes gemaakt en een als afsluiting verticale randjes. De kleine randjes zijn allemaal 9 kruissteekjes hoog en bijna alle randjes zijn gevonden in het boek “Répertoire des Frises” van Valérie Lejeune en vaak aan gepast naar mijn smaak of zelf ontworpen.

Het vertikale randje links bestaat uit paren “eikeltjes” in rood en goudgeel. Het eikeltje vond ik in een DMC-boek, maar het randje heb ik zelf bedacht. Evenals het randje rechts.

Ik hou van de vorm van distelbloemen en in deze kleuren past het mooi in de Kerstsfeer.

Midden onder het Kerstlied heb ik een soort sluitstuk bedacht van 3 granaatappels.

En dan heb ik in de hangaar een schilderij gemaakt: de oude deur met een handgevormde vaas van Mollie Brotherton, een ceramiste, waarin een tak kaardebol in staat.

Tussen door lekker een plons nemen en later in de middag of de vroege avond een glas koude witte wijn. Soms een concert -klassiek, jazz en modern- bij wonen, lekkere maaltijden klaarmaken en  eten met een mooi glas wijn erbij…Het leven is hier goed!

 

Speldenkussentjes.

Dit speldenkussentje heb ik gemaakt voor de “ruil” van de kussentjes, georganiseerd door de Speldenkussentjesclub op Faceboek. Eindelijk laat ik hier een foto van mijn bijdrage zien, terwijl het al openbaar gemaakt kon worden op de eerste juni. Door allerlei bezigheden heb ik er nu pas tijd voor. Tussendoor heb ik wel de twee vriendschapslappen van mijn deel voorzien en ben ik bezig aan de rode Kerstlap. We hebben visite gehad en daar gaat ook veel tijd in zitten, waardoor ik niet achter de computer kroop om een bladzijde aan mijn blog toe te voegen.

Van een aardige medeclubgenoot ontving ik een lieve kaart en een allermooist biscornuutje in een rood (een van mijn twee lievelingskleuren) motief.

Op de andere kant is het motief open gebruikt. De rand is met kraaltjes afgebietst.

 

 

De rode Kerstlap is duidelijk Frans geworden.

Terwijl ik ook een speldenkussentje heb geborduurd, wat ik pas na 1 juni kan laten zien en mijn bijdrage aan de vriendschapslap van Marilys, die ik dus pas kan laten zien nadat deze lap aan haar is terug gegeven, want ik weet niet of zij mijn blog leest, heb ik ook aan de Kerstlap geborduurd.

Omdat ik het woord Noël heb gebruikt in plaats van Kerstmis, heb ik ook een Frans kerstliedje gekozen. Via Internet zocht ik naar Franse kerstliedjes en vond een middeleeuws liedje wat mij aansprak vanwege de laatste woorden: Dieu d’amour. Voor degenen die het Frans niet zo goed kennen volgt hier de vertaling:

Tussen de os en de ezel grijs,                                                                                                                                   Slaapt, slaapt, slaapt de kleine zoon,                                                                                                                           Duizend goddelijke engelen,                                                                                                                                     Duizend serafijnen,                                                                                                                                       Vliegen rondom deze grote God van liefde.

Nu ben ik bezig om er bollen bij te borduren, door de rode kleuren worden het echte kerstballen.

Langzaam groeit de Frans geworden Kerstlap. Het zal de omgeving zijn, die me inspireert!

Stukje van mijzelf op een vriendschapslap

Dit borduurwerkje is gemaakt voor de vriendschapslap van Gérard, de andere man, die mee doet aan deze round robin van borduurwerken. De kleuren mocht je zelf bepalen en het onderwerp was: laat iets van je zelf zien, wie je bent…

Dat is nou niet echt een makkelijk onderwerp! Wat ging ik doen?
Mijn eerste gedachte ging naar de vogel “kwak”, een gedrongen reigersoort, die nog steeds voorkomt in b.v. het Quakckjeswater. In de oude spelling schreef men kwak met een Q, Qua(c)k. Waarschijnlijk is mijn familienaam van de Quackpolder en het Quackjeswater afkomstig. Ik heb ooit een theedoek over mijn afkomst gemaakt en daar had ik een kwak uitgetekend kruissteek.

In mijn archieven heb ik natuurlijk nog steeds dit patroon liggen en heb ik het weer gebruikt.

Ik ben geboren in de lente, vandaar de narcis.

De tegel is een Haarlems exemplaar, ik ben geboren en getogen in Haarlem, tot we naar Frankrijk verhuisden (1992). Om te proberen zo’n tegel na te borduren in kruissteek valt vies tegen, want het zou veel te groot worden om het in kruissteken te make , dus koos ik voor een mengeling van enkele kruissteekjes en veel stiksteken.

De molentjes in de Nederlandse driekleur laten zien dat ik ook patchwork doe. Het is een verwijzing naar mijn quilt Hollands Glorie.

De twee oranje banden laten mijn koningsgezindheid zien. Ze zijn gemaakt in de “double backstitch”, wat een soort vlecht geeft aan de voorkant en twee rijen stiksteken aan de achterkant.

De onderrand bestaat uit allerlei kleurpotloden in alle kleuren, dat is mijn onvolprezen kleurdoos met mijn aquarelkleurpotloden van Caran d’Ache.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mijn mandala’s worden daarmee gemaakt.