Borduursels

De Keltische lap heeft er twee draakjes bij gekregen. Ze kijken in de richting van de adelaar. Het Keltische vlechtwerk omringt hen.

Tussendoor heb ik nog wat theedoeken geborduurd met kerstversiersels. Een kransje.

Omdat deze theedoek niet gelijk geweven is, moest ik het aanpassen, zodat het rond werd en geen ovaal.

Dit motief vond ik op een papieren servetje en dat is op een theedoek geborduurd met wat eigen variaties.

Op een Franse antiek linnen theedoek borduurde ik het vogeltje van een freebie.

Terwijl ik bezig was om het takje in de bek van het vogeltje te borduren, zag ik, dat het niet klopte. Het takje werd veel te groot. Het moest met kruissteekjes over één draadje worden gemaakt. Uithalen en doen zoals het moest.

Nu ben ik met twee projecten bezig. De eerste is een wekelijkse SAL van Janita Mantel, waar twee vierkantjes op woensdag worden gegeven. In twee kleuren rood DMC 321 en DMC 815.

Het tweede project is ook een SAL. Het wordt een grote lap, ontworpen door Jacob de Graaf, waarvan iedere eerste van de maand een stuk gegeven wordt. ik ben begonnen met het eerste deel. Hier koos ik voor twee blauwen DMC 995 en DMC 820.

De Keltische lap ligt even te rusten tot ik een goed idee heb hoe ik verder wil gaan. Welke motieven ik er nog op wil en welke randen. Ik heb inmiddels heel veel patronen verzameld, waardoor kiezen lastig is…

Vleermuis.

Al weer lang geleden werd het thema dier gegeven en maakte ik een vleermuis. Dat was best een ingewikkeld proces. Een stuk krantenpapier moest om een plastic buis gewikkeld worden, anders plakt de klei aan het plastic vast en scheurt het als je het eraf wil halen. Aan de gemaakte klei- koker bevestigde ik een kop met oren en al, voeten werden aan gebracht en het lijf kreeg haren. Platte stukken klei werden tot vleugels gevormd en aan het lijf geplakt.

De vleugels werden gevormd van uitgerolde kleiplakken. Om ze aan het lijf te bevestigen moesten ze op schuimplastic rusten.

Na het eerste bakproces zag ik een albino vleermuis!

Het was de bedoeling dat het niet geglazuurd wordt, maar ge-“smokefired”. De delen die niet zwart mogen worden pak je in met nog niet gedroogde klei. En dan wordt het papier gewikkeld, in een vat gelegd en stukgescheurd krantensnippers erom heen, helemaal bedekt met zaagsel en dat wordt aangestoken. Als het goed rookt, gaat er een deksel op.

Als het vuur uit is wordt het werkstuk eruit gehaald en moet het afkoelen. Daarna breek je voorzichtig de aangebrachte klei eraf en birsteld de roet eraf. Hier ging het mis! Er braken allerlei onderdelen af.

Na verschillende lijmpogingen bleef alles keurig zitten, maar toen ik het op zijn kop op hing, brak een ophang haak onder aan de vleugel en was ophangen niet meer mogelijk.

Nu heb ik een plaats gevonden waar hij op een kistje op se teap kan staan.

Smokefiring is een proces dat de klei bros houdt en daardoor makkelijk kan breken. Maar gelijmd en staand in plaats van het geplande hangen is hij heel mooi!

Vogelbad.

De opdracht luidde om in klei een vogelbad te maken. Ik rolde de klei uit tot een flinke platte cirkel en legde dat op een doek in een vorig leven gebruikte wokpan.

Omdat er misschien nooit een vogeltje een bad zou gaan nemen, maakte ik alvast één badend vogeltje. Ik versierde het verder nog met waterlelie bladeren, stippen en bolletjes.

Het werd nog een beetje voller met bladeren, stippen en bolletjes.

Het bad moest een stevige voet krijgen. Het bad had een week gedroogd en best stevig genoeg om het te keren op een schuimkussen, zodat ik de voet op de bolle onderkant kon maken. Ik wilde een losstaande voet en legde een dubbelstuk krantenpapier op de bolle kant en maakte een cylinder om een in krantenpapier gedraaide kartonnen koker. De cylinder werd op het krantenpapier gezet en toen maakte ik drie armen die het bad goed konden dragen.

De adelaar uit The Book of Kells.

Op de voorkant van het boekje van Co Spinhoven staat een gekleurd patroon van allerlei dieren, die ook in het Book of Kells voorkomen. De hond die door een vis in zijn staart gebeten wordt had ik al geborduurd in mijn eigen gekozen kleuren.

Toen ik de adelaar wilde maken heb ik eerst een mooie rand gevonden, waar de adelaar op staat.

Na het te hebben geborduurd ben ik met de kleuren versie van het patroon begonnen met Gutterman naai zijde.

In de prachtige uitgave door Spectrum van het Book of Kells vond ik de afbeelding van de adelaar.

Het liet duidelijk andere en meer kleuren zien dan het patroon van Celtic charted designs, maar ik was al bezig met de kleuren van het patroon.

De vleugels moest ik zelf afmaken, want die waren op het patroon niet helemaal klaar. De krulletjes eraan heb ik er spontaan bij geborduurd en toen ontdekte ik in het Book of Kells dat er aan de vleugels drie bolletjes waren getekend. Ik heb het bij de krulletjes gelaten.

Kleiwerk

Tijdens de lockdown in Frankrijk werd de pottery-class via Messenger gegeven. De klei kon je ophalen bij het atelier of werd op een of andere manier thuis bezorgd. De opdracht was: maak een familie van 2 of 3 bloempotten, die opgehangen kunnen worden.

Buiten in de hangar, lekker in de schaduw, tijdens het prachtige voorjaarsweer, ben ik begonnen de klei uit te rollen en over een cilindervormige bus te draperen.

Met allerlei losse bolletjes en plakjes klei werden de “bessen” en “blaadjes” op de ondergrond geplakt en met een prikkertje achtergrond blaadjes geprikt.

De achterkant eraan fabriceren was nog een heel gedoe voor het goed bevestigd was, maar het is gelukt.

Zo zijn er drie potten gemaakt met een gaatje in de achterkant om op te kunnen hangen. Tijdens de Messenger bespreek sessie vroeg Mollie, de lerares, of er wel in de bodem een gat zat voor het afwateren. Dat heb ik meteen aangebracht, gelukkig was de klei nog niet volledig droog.

Na het scherfbakken heb ik de potten geglazuurd met groen en blauw. Daarna heb ik alleen op de reliëf bladeren en de bolletjes een glanslaagje opgebracht. Wat op de foto heel opvallend wit gekleurd is.

Na het tweede bakproces waren de potten klaar.

Ze hangen nu opvallend aan de deur van de schuur . Er moeten alleen nog plantjes in!

De Keltische lap.

Toen de Kerst-SAL klaar was heb ik de Keltische lap weer opgepakt. Rechts is een verticale rand van klaverblaadjes gemaakt tot op dezelfde hoogte als links.

Boven de levensboom is een Keltische knoop geborduurd. De arend in blauwen komt uit het boek: Celtic Art in Cross Stitch door Barbara Hammet, evenals de blauwe bol.

Links van de Keltische knoop zwemt een zalm die in de staart van een grote hond bijt. Dit patroon komt uit het boekje van Co Spinhoven Celtic Charted Designs. Het was even puzzelen met de kleuren omdat het patroon in zwart-wit gedrukt is en ik het wit toch ook een kleurtje wilde geven.

Toen wilde ik een alfabet er op maken. Maria, een vriendin, die in ons prikclubje mee borduurt, vond dat het best een tekst mocht zijn in plaats van een heel alfabet. Het heeft me heel wat zoekwerk gekost om een mooie tekst te vinden, maar op een Ierse pagina in Pinterest vond ik dit treffende gezegde: your feet will bring you to where your heart is. Uit welk lettertype kon ik kiezen? Ik heb alle alfabet-boeken doorzocht en geen Keltische letter gevonden. In de facsimile uitgave van het Book of Kells staan veel pagina’s met teksten en daaruit heb ik zelf een alfabet van gemaakt en voor deze lap gebruikt. De beginnende hoofdletter Y heb ik versierd met een slang die er zich omheen draait.

Intussen zijn er nog twee klaverbladen als opvul elementen geborduurd.

Kerst SAL

Op 1 december 2019 downloadde ik het eerste patroon voor een Kerst borduurwerk bij Historische Stickmuster. Het was mijn voornemen om daar meteen mee te beginnen, om dan iedere dag een patroon te downloaden om dan (vast niet) voor Kerst de lap af te hebben. Ik had al de borduurstof en de DMC -kleuren uitgekozen.

Ik ben ook op 1 december begonnen te borduren.

Eerst de gele ster figuur gemaakt en daarna opvullen met de eerste kleur rood. Maar ik had nog helemaal niet het hele patroon die eerste dag af kunnen borduren! Toch moest ik de volgende downloaden en opslaan, want ik wilde toch het eerste patroon afmaken. Door allerlei omstandigheden kon ik niet stevig door borduren, al sloeg ik wel iedere dag een volgend patroon op.

Het schoot nauwelijks op. Het viel me vies tegen, dat het meer tijd kostte dan ik gedacht had.

Eind februari waren er bijna drie rijen klaar terwijl het oorspronkelijk voor de 25ste december helemaal klaar zou moeten zijn. Toen kwam de coronavirus crisis en hier in Frankrijk een lockdown. We moesten thuis blijven, alleen voor eten en medicijnen mochten wij naar het dorp. De gym werd geannuleerd, de wekelijkse borduurgroep werd afgezegd, geen koor, geen boetseerklas en geen fysiotherapie. Dus veel meer tijd over om te borduren. Alleen werd het prachtig lenteweer, waardoor ik de tuin in ging om te maaien, te wieden, op te ruimen en om lekker in de zon onder een parasol te gaan zitten. Maar ‘s avonds borduurde ik.

Op 26 maart startte ik vijfde en laatste rij. Toen ging het verder best vlot. Zaterdag 4 april was het af!

Het is ruim voor Kerst 2020 klaar, dat wel!

De tulpen theedoek.

Na de goedkeuring van het ontwerp ben ik begonnen met de tulp op de theedoek. Het is ook de bedoeling om van iedere stap een foto te maken.

De benodigdheden op de foto.

De eerste steken met de lichtgroene DMC.

Dan de donkergroene steken.

De volgende stap is om de donkerrode steken te maken.

Waarna de lichtrode kleur wordt ingevuld.

Om met de middelrode kleur de tulp af te maken.

De laatste foto is de theedoek met een tweede tulp er op geborduurd, gewassen en gestreken. Klaar voor de show of voor eventueel gebruik.

Achterstand.

Al met al komt er wel wat voor elkaar, maar het schiet niet echt op. Om te beginnen ben ik nog steeds bezig met de kerst SAL.

Er komen 25 blokjes en er zijn er pas 11 af. Het uittellen waar de steken van de gele sterren moeten komen, kost mij meer tijd dan ik had gedacht. Het invullen van de rode vakjes gaat best vlug, maar toch duurt het langer dan ik had voorzien.

Bij het boetseerwerk kregen we de opdracht om een dier te maken. Molly liet ons vrij om de techniek te kiezen, je kon uitgaan van een holle bal, of van uitgerolde klei om een plat stuk te krijgen en dat gebruiken om een dier te maken. Ik koos na lang nadenken om een vleermuis te gaan maken. Een plat uitgerold stuk klei wikkelde ik om een pvc-buis en plakte er een kop op met oren. Een vliegende vleermuis werd te groot om in de oven te passen, waar we toen bedachten om een hangende te maken.

Om de vleugels steviger te laten worden werden aan de achterkant behaarde schouders geboetseerd. Op de foto zie je gaten waar aan de vleermuis opgehangen kan worden.

Nu ligt hij te drogen op schuimplastic om als hij door en door droog is te worden gebakken.

Verder ben ik bezig aan een eigen ontworpen tulp patroon voor een theedoek. Het gaat een project worden voor Studiodraad, die me gevraagd heeft om een te bestellen patroon met uitleg hoe je zo’n patroon op een theedoek maakt, te ontwerpen. Daar gaat ook veel tijd aan voorbereiden in zitten, maar wel heel leuk!

Kleiwerk

De laatste maand ben ik bezig geweest om mantelzorger te zijn voor Loes, mijn vrouw, die een heupoperatie heeft ondergaan en veel hulp nodig had bij het aankleden, douchen en de trap op of af te gaan. Daardoor heb ik nauwelijks steken kunnen zetten, dus schoot ik niet echt op. Omdat ik mee wilde doen met de 24 daagse SAL van Historische Stickmuster ligt de Keltische lap even in de wachtkamer.

Iedere dag kon ik een patroontje downloaden en dan kon je één dag voor Kerst de hele SAL afhebben. Dat heb ik niet gehaald, maar voor de volgende Kerst is het klaar!

In november en december heb ik bij de pottenbakkersklas een schaal gemaakt met een Keltisch motief.

Het Keltische motief heb ik in de nog zachte klei gekrast.

Met zelf gemaakte blauwe engobe heb ik de schaal gekleurd.

Daarna met glans glazuur bedekt en toen is het gebakken.